Afgelopen zondag ging Max Verstappen als een wervelwind over de Red Bull Ring in Oostenrijk. Hij pakte zijn vijfde opeenvolgende overwinning met het gemak van een kind dat zijn snoep steelt. Maar Max is nooit tevreden met slechts één snoepje, hij wilde er nog een snelste rondetijd aan toevoegen. Ondanks de bezorgdheid van zijn team, toonde Max zijn ongebreidelde lef in de laatste ronde van de race. Laten we eens kijken naar dit staaltje stuurmanskunst en de onthullende boardradio die de ware aard van Max Verstappen laat zien.
Max Verstappen domineerde het gehele weekend in Oostenrijk
Terwijl Max Verstappen zich door de bochten van de Red Bull Ring wrong, dacht het team na over de beste strategie om de race te winnen. Ze waren tevreden met de kwalificatie, de sprintrace en de leidende positie in de echte race. Maar Max was vastbesloten om een extra punt te pakken door de snelste raceronde neer te zetten. Alsof hij dacht dat hij ook nog een medaille voor “Meest Ongeduldige Coureur” kon winnen. Het team was echter niet zo enthousiast over dit risico, zoals we konden horen op de boardradio van Max.
In een zeldzaam moment van openhartigheid liet Max Verstappen de boardradio meeluisteren met het teamdebat. Terwijl hij met hoge snelheid over het circuit scheurde, hadden de teamleden het over het gevaar van een pitstop in de laatste ronde. Ze klonken als een groep paniekerige ouders die proberen te voorkomen dat hun kind van de hoogste duikplank springt. Maar Max zou Max niet zijn als hij niet vol zelfvertrouwen zou antwoorden.
Max (met een ondeugende grijns): “Wat? Jullie denken toch niet dat ik gewoon de race ga winnen? Ik wil die snelste rondetijd erbij hebben! Het is als een slagroomtoefje op een taart, een kers op een ijsje, een extra klontje suiker in mijn koffie!”
Teamlid 1 (bezorgd): “Maar Max, we hebben de race al bijna in de pocket! Moeten we echt dat risico nemen?”
Max (met een grijns die je bijna kunt horen): “Natuurlijk moeten we dat risico nemen! Ik ben Max Verstappen, de man die zelfs in zijn slaap nog over de finishlijn racet. Dit wordt episch!”
En zo geschiedde het. Terwijl Max zijn bolide als een raket door de laatste ronde stuurde, dook hij de pits in alsof hij in een aflevering van ‘Formula 1: Superhero Edition’ zat. Het team was klaar, zij het met een licht gevoel van ongeloof. De pitstop verliep als een goed geoliede machine (geen woordspeling bedoeld), en Max werd weer de baan op gestuurd, vastberaden om die snelste raceronde te pakken.
Met banden die verser waren dan een pasgeboren baby, vloog Max over het asfalt als een formule 1-raket. Hij wist dat hij geen fouten kon maken – dit was zijn kans om zijn suprematie te bevestigen. En toen, alsof de goden van de snelheid hem een knipoog gaven, zette Max de snelste raceronde neer. Het publiek barstte uit in gejuich, terwijl de concurrentie perplex stond. Max had het geflikt! De volledige beelden zien? Check de volgende pagina!
Bekijk het beeld en geluid van de boardradio op de volgende pagina!
