Nietsvermoedend wandel je over de Haagse kermis. De geur van suikerspinnen en oliebollen zweeft in de lucht, terwijl de botsauto’s knallen en kinderen gillen van plezier. Maar dan verandert het vrolijke tafereel plots in iets anders: chaos.
In plaats van lachen en lol maken, zie je groepen jongeren met felle blikken tegenover elkaar staan. Alsof de botsauto’s een excuus waren om oude vetes opnieuw op te rakelen. Je voelt de spanning in de lucht hangen, dik als mist na een zomerse regenbui.
Een jongen met een glimmend Nike-trainingspak stapt naar voren. Zijn lichaamstaal verraadt frustratie, misschien zelfs woede. Zonder enige waarschuwing duwt hij een blonde jonge vrouw. Zij deinst amper achteruit, haar gezicht blijft koel, haar blik ongekend kalm. Het is alsof dit voor haar geen nieuw scenario is.
Terwijl anderen proberen de situatie te sussen, lijkt de ruzie zich als een lopend vuurtje te verspreiden. Stemmen verheffen zich. Er wordt geschreeuwd. Sommigen filmen met hun telefoon, klaar om de volgende virale video vast te leggen. Anderen deinzen juist achteruit, weg van het conflict.
De onrust die begint als een schermutseling tussen twee groepen, ontaardt in iets groters. Beveiligers haasten zich richting het tafereel, maar de sfeer is al omgeslagen. Wat begon als een gezellig avondje uit, verandert in een schouwspel waar agressie de boventoon voert.
Het incident is kenmerkend voor een bredere trend. Jongeren lijken steeds vaker hun ongenoegen te uiten in het openbaar, op plekken waar gezinnen ontspannen of stelletjes hand in hand lopen. Kermissen worden onbedoeld het toneel van confrontaties.
Volgens recente cijfers van het CBS is het aantal meldingen van overlast door jeugdgroepen in openbare ruimten gestegen met bijna 12 procent ten opzichte van vorig jaar. Gemeenten, waaronder Den Haag, trekken aan de bel en vragen om extra handhaving.
Maar de oorzaak ligt dieper dan simpelweg “verveling” of “puberaal gedrag”. Sociale druk, groepsdynamiek en een gebrek aan toekomstperspectief vormen een cocktail die soms tot dit soort uitbarstingen leidt. En sociale media spelen daarbij een niet te onderschatten rol.
Beelden van het incident circuleren inmiddels online. Ze worden gedeeld, geliket en becommentarieerd alsof het een aflevering is van een realityshow. Wat voor de een entertainment is, is voor de ander traumatisch of ronduit gevaarlijk.
De blonde vrouw in de video wordt geprezen om haar kalmte. Toch roept het ook vragen op: hoe vaak gebeurt dit zonder dat er beelden van bestaan? En wat zegt het over onze maatschappij dat dit zo genormaliseerd lijkt te zijn?
De politie heeft laten weten onderzoek te doen naar het voorval. Daarbij wordt ook bekeken of er sprake is van strafbare feiten. Meerdere betrokkenen zijn inmiddels geïdentificeerd, en volgens bronnen zou het conflict al langer hebben gespeeld binnen dezelfde vriendengroep.
Voor veel bezoekers van de Haagse kermis was het vooral een verstoorde avond. Kinderen moesten worden meegenomen, ouders voelden zich onveilig, en de organisatie betreurt het incident. Zij benadrukken dat veiligheid altijd voorop staat en werken nauw samen met de gemeente.
Dit voorval laat zien hoe broos de grens is tussen amusement en onrust. Hoe snel een normaal avondje uit kan omslaan in een herinnering die je liever niet had gehad. En hoe belangrijk het is om te blijven investeren in preventie, begeleiding en toezicht.
Want hoewel we allemaal genieten van een beetje sensatie op z’n tijd, is het belangrijk om het verschil te blijven zien tussen vermaak en geweld. En om scherp te blijven op wat we normaal vinden, zowel online als offline.
Het is te makkelijk om deze jongeren af te schilderen als probleemmakers. Vaak liggen er persoonlijke verhalen achter. Gebrek aan begeleiding, thuissituaties die verre van ideaal zijn, en soms een roep om aandacht die verkeerd wordt geïnterpreteerd.
De verantwoordelijkheid ligt dan ook niet alleen bij de jongeren. Het is een maatschappelijk vraagstuk waarin ouders, scholen, beleidsmakers én wij als samenleving een rol spelen. Een collectieve aanpak is nodig om dit soort situaties te voorkomen.
Wat begon als een ruzie op een kermis, wordt zo het symbool van iets groters. Een oproep tot reflectie. Een spiegel die we misschien liever ontwijken, maar die ons confronteert met vragen die we niet langer kunnen negeren.
Laten we hopen dat de Haagse botsauto’s binnenkort weer gewoon botsen om te lachen – en niet omdat het de enige manier lijkt om gehoord te worden.
Kijk hieronder:
@aboadam3f ?????? ?? ??????? ??#??? ??? ?? kermis ??#denhaag #nederland?? #syria #CapCut ? ????? ?????? – ??? ???? ??????
