Ezra en Rosa zitten samen in de hottub. Het water borrelt, de sfeer is aangenaam, maar plots schuift Ezra het glazen deurtje open. Met een lichte zucht komt hij overeind en laat het warme water van zich afglijden. Rosa kijkt verbaasd toe. Dit moment, dat ogenschijnlijk klein lijkt, wordt binnen enkele tellen een van de meest besproken scènes van de aflevering. Ezra besluit namelijk iets te doen wat je niet iedere dag ziet: hij laat de romantiek van het bubbelbad voor wat het is en kiest voor een solomoment in de tuin. Midden in een date.
De camera’s volgen hem behoedzaam terwijl hij op blote voeten over de stenen loopt. De koelte van de avondlucht contrasteert scherp met de warmte die hij zojuist verliet. Waarom loopt iemand weg uit de jacuzzi wanneer de sfeer goed is en de ander duidelijk geïnteresseerd is? Ezra lijkt niet te twijfelen, alsof hij een hoger doel voor ogen heeft. Rosa blijft alleen achter, haar gezicht spreekt boekdelen. Verbijstering. Verwarring. En een vleugje teleurstelling.
De kijker zit op het puntje van zijn stoel. Iedereen kent het format van Lang Leve de Liefde: twee onbekenden krijgen 24 uur om te ontdekken of er een match is. En dat gaat gepaard met ongemakkelijke stiltes, vlotte flirts en af en toe een gewaagde move. Maar wat Ezra doet, voelt anders. Zijn lichaamstaal spreekt boekdelen, hij is op zoek naar rust. Of misschien naar helderheid. De tuin is zijn ontsnapping aan de hitte — letterlijk en figuurlijk.
Online exploderen de reacties. Social media wordt overspoeld met memes, screenshots en duizend meningen. “Waarom loopt hij weg?” vragen sommigen zich af. Anderen prijzen hem juist om zijn lef. Ezra toont iets dat zeldzaam is in dit soort formats: zelfbeheersing. In plaats van zich mee te laten voeren door het bubbelende water en het opgelegde romantische moment, kiest hij voor een adempauze. Een fractie van authenticiteit in een setting vol verwachtingen.
De scène krijgt inmiddels een bijna legendarische status. Niet door wat er wordt gezegd, maar juist door het zwijgen, het weglopen, het kiezen voor jezelf. Het lijkt klein, maar in de context van realitytelevisie is het opzienbarend. Hier is geen zoetsappige zoen of ongemakkelijke versierpoging. Alleen een jongeman die voelt dat de setting hem overweldigt en besluit even uit te zoomen. Alsof hij even buiten de bubbel wil stappen — letterlijk en figuurlijk.
Rosa blijft ondertussen achter in het dampende bad. Ze lacht ongemakkelijk, draait wat met haar vingers door het water en werpt af en toe een blik richting de tuin. Je ziet haar denken. Is dit een afwijzing? Of juist een teken dat Ezra de diepte zoekt? Haar blik blijft niet onopgemerkt door de cameraman, die haar ogen net wat langer in beeld brengt. De onzekerheid druipt van het scherm.
Kijk hier:
