Een serene zondagmiddag in een rustige woonwijk veranderde abrupt in een schouwspel van afschuw en ongeloof. Terwijl de stilte nog nasmeulde na het afscheid van Leffert, werd zijn vers gegraven rustplaats doelwit van een onbegrijpelijke daad. Twee vrouwen betraden de begraafplaats en verwijderden zonder enige schroom meerdere bloemstukken van zijn graf, alsof het wegwerpen van andermans rouwtekens iets alledaags was. De camera van een oplettende buurtbewoner legde de gebeurtenis vast, en die beelden verspreiden zich nu razendsnel op sociale media.
De man die de vrouwen betrapte, sprak ze direct aan. Op de beelden is duidelijk te zien hoe de vrouwen zijn confrontatie ontwijken door hun gezichten weg te draaien. Geen verontschuldiging, geen verklaring. Slechts stilte. Alsof ze hun handen niet vuil maakten aan iets kwaadaardigs, maar eerder iets triviaal deden — en dat maakt het des te schrijnender. Deze beelden raken een gevoelige snaar bij duizenden Nederlanders die zich afvragen: hoe ver zijn we gezonken?
De locatie van deze grafschennis is geen anonieme grootstedelijke begraafplaats, maar een klein, beschut terrein midden in een vertrouwde buurt. Een plek waar rust en eerbied zouden moeten heersen. Juist die nabijheid maakt de impact des te groter. Buren, vrienden en kennissen zijn verbijsterd. Niemand had verwacht dat er zo snel na een emotioneel afscheid al misbruik gemaakt zou worden van een plek die nog doordrenkt is van verdriet. De familie van Leffert, die zich nog midden in het rauwe rouwproces bevindt, is diep geraakt door het nieuws.
De beelden zijn inmiddels overgedragen aan de politie, die het incident serieus onderzoekt. Juridisch gezien is hier sprake van grafschennis — een strafbaar feit dat niet lichtvaardig wordt opgevat. Niet alleen het verwijderen van grafstukken wordt als vergrijp beschouwd, maar ook het verstoren van de morele orde op een plek die juist bescherming en rust verdient. Volgens artikel 149 van het Wetboek van Strafrecht kan grafschennis bestraft worden met een gevangenisstraf of een geldboete, afhankelijk van de ernst en de omstandigheden.
Wat deze gebeurtenis zo bijzonder maakt, is niet alleen de schaamteloosheid waarmee de vrouwen te werk gingen, maar vooral het feit dat dit alles plaatsvond slechts één dag na de begrafenis. Alsof het rouwproces amper de kans kreeg om te ademen. Alsof verdriet niet veilig is voor diefstal. En dat wringt bij velen. Want als zelfs de dood geen rust meer krijgt, waar ligt dan nog de grens? De actie roept niet alleen vragen op over moraal, maar ook over de bescherming van begraafplaatsen in het algemeen.
Sociale media lopen inmiddels over van reacties. De beelden, gedeeld op platforms als X en Facebook, wekken massaal verontwaardiging op. Veel gebruikers spreken van “laagste soort mens”, terwijl anderen pleiten voor cameratoezicht op begraafplaatsen om dergelijke incidenten te voorkomen. Hoewel dat idee voorheen als overdreven werd beschouwd, lijkt de publieke opinie nu snel te kantelen. Respect voor overledenen en hun nabestaanden lijkt anno 2025 niet meer vanzelfsprekend te zijn.
De verontwaardiging stopt niet bij woorden. Lokale bewoners hebben aangegeven extra alert te zijn bij bezoekjes aan de begraafplaats. Sommigen overwegen zelfs bloemen of herdenkingsstukken met GPS-tracker te beveiligen. Een teken dat het vertrouwen geschaad is — niet alleen in individuen, maar in de sociale norm. Wat ooit ondenkbaar was, is nu realiteit geworden. En de nasleep is voelbaar tot in het hart van de gemeenschap.
Voor de nabestaanden van Leffert is deze diefstal een extra wond bovenop het verlies. In plaats van zich te kunnen concentreren op het verwerken van hun verdriet, worden ze nu geconfronteerd met juridische vragen, mediastormen en de pijnlijke realiteit dat zelfs na de dood niet iedereen met rust gelaten wordt. Een extra laag onrecht, zonder enige aanleiding. Een tragisch hoofdstuk in een al verdrietig verhaal.
Wat resteert, is de hoop dat gerechtigheid volgt. Dat het onderzoek van de politie leidt tot vervolging en een krachtig signaal afgeven: grafschennis is onacceptabel. De daad mag dan klein lijken in de ogen van de daders, de impact is enorm. Niet alleen voor de familie, maar voor iedereen die gelooft in waardigheid na de dood. Want dat is wat er op het spel staat: respect. Niet als luxe, maar als fundament van een beschaafde samenleving.
De samenleving kijkt nu toe. De beelden zijn vastgelegd, de verontwaardiging klinkt luid. Wat rest is de vraag: wordt dit gezien als een eenmalig incident, of is het een wake-up call dat zelfs heilige plekken zoals een graf rustplaats niet meer veilig zijn zonder toezicht? De komende weken zullen het uitwijzen.
Kijk hier:
In Apeldoorn neemt deze aanwinst voor de wereld een dag na de uitvaart de bloemen mee van het graf van Leffert (48)
Dan ben je toch echt van het laagste soort of niet?! pic.twitter.com/LL6RQqXv08
— Dutchess®? (@HerRoyalDtchss) July 29, 2025
