Martijn Krabbé heeft Nederland jarenlang weten te boeien met zijn warme stem en oprechte presentatie. Als gezicht van talloze succesvolle televisieprogramma’s groeide hij uit tot een vertrouwde naam in menig huiskamer. Maar nu treft hem een snoeiharde realiteit.
De presentator is ongeneeslijk ziek. In een openhartig interview liet hij weten dat bij hem uitgezaaide longkanker is vastgesteld. De schok was groot, niet alleen voor zijn naasten, maar ook voor de duizenden kijkers die met hem zijn opgegroeid.
Ondanks deze verpletterende diagnose blijft Martijn vechten. Hij ondergaat immunotherapie, een behandelvorm die het eigen afweersysteem probeert te activeren tegen de ziekte. Deze therapie biedt geen garantie, maar wel hoop.
Via zijn Instagram deelt hij af en toe updates. Geen lange verhalen, maar korte, krachtige berichten waarin zijn dankbaarheid en vechtlust doorklinken. Het is duidelijk dat hij zijn volgers meeneemt in zijn strijd, zonder medelijden op te wekken.
Eén van zijn meest aangrijpende berichten is recent geplaatst. Niet over zijn behandeling, niet over pijn, maar over liefde. Een ode aan zijn vrouw, Deborah, die hij zeven jaar geleden opnieuw zijn hart gaf.
“Zeven jaar geleden kreeg ik opnieuw verkering met de allerleukste, allerliefste, allermooiste,” schrijft hij. Die woorden, eenvoudig maar oprecht, snijden dwars door alle oppervlakkigheid heen. Het is liefde, puur en onvervalst.
In tijden van ziekte valt alles weg behalve wat echt telt. Martijn benadrukt dat steeds opnieuw: zijn gezin, zijn vrouw, zijn kinderen. Dat is zijn fundament, zijn reden om door te blijven gaan.
Naast zijn geliefde blijft hij ook vader. Zijn kinderen spelen een grote rol in zijn leven. Hij probeert ieder moment met hen bewust te beleven, als tastbare herinneringen voor straks, als alles anders wordt.
In de media blijft hij opvallend stil. Geen interviews bij talkshows, geen publieke scènes. Alleen zijn stem op sociale media, waarmee hij controle houdt over hoe zijn verhaal verteld wordt.
Er zijn plannen om met het gezin naar India te reizen. Niet als afscheid, maar als ervaring. Een spirituele reis die draait om verbondenheid, om samen zijn en innerlijke kracht.
Martijn was altijd al iemand die dicht bij zichzelf bleef. Zijn huidige situatie maakt dat nog duidelijker. Hij zoekt geen dramatiek, maar deelt wel eerlijkheid. Dat maakt indruk, juist in een tijd waarin men vaak schuilt achter filters.
De reacties op zijn post zijn overweldigend. Tientallen collega’s, vrienden en volgers spreken hun bewondering uit voor zijn openheid. Hij ontvangt steun uit alle hoeken van de samenleving.
Ondanks zijn ziekte blijft hij inspireren. Niet door grootse woorden, maar door kleine gebaren. Een blik. Een zin. Een herinnering. Martijn laat zien dat kracht niet schreeuwt, maar fluistert.
In een wereld waar oppervlakkigheid vaak regeert, laat Martijn zien wat écht is. Liefde, trouw, familie. Het zijn de waarden die overeind blijven als alles wankelt.
Zijn boodschap aan Deborah is daarom zoveel meer dan romantiek. Het is een levensverklaring. Een bekentenis van diepe waardering, van alles wat ertoe doet in een mensenleven.
Kijk hieronder:
