In een gespannen rechtszaal in Utrecht stond Marco Borsato donderdag oog in oog met de rechters tijdens wat zijn laatste woord werd genoemd. De zanger, zichtbaar geëmotioneerd en hoorbaar aangeslagen, sprak over de enorme impact die de beschuldigingen van ontucht op zijn leven hebben gehad.
Zijn stem trilde toen hij zei dat hij zich onterecht weggezet voelt als een man die hij niet is, iemand die jarenlang zijn ziel en zaligheid in muziek heeft gelegd en nu wordt neergezet als een dader. Volgens Borsato is er sprake van een onvolledig en misleidend beeld dat door het Openbaar Ministerie en de media is gevormd.
Hij richtte zich rechtstreeks tot de rechtbank en verklaarde dat er “nog zoveel niet gezien is” en dat “de helft van het dossier ontbreekt.” De zanger beweert dat hij foto’s, berichten en video’s in bezit heeft die aantonen dat cruciale informatie buiten het onderzoek is gehouden.
Dit bewijsmateriaal zou, volgens hem, inzicht geven in de ware toedracht van wat er zich heeft afgespeeld in het huis van de moeder van de aangeefster. Die vrouw was destijds werkzaam als zijn assistente en haar moeder had een intensieve band met Borsato als voormalig voorzitster van zijn fanclub. Volgens Borsato hebben persoonlijke conflicten en misverstanden geleid tot een aangifte die nooit had mogen worden gedaan.
De beschuldigingen tegen de zanger draaien om vermeende ontuchtige handelingen met een minderjarige tussen 2014 en 2015. Het Openbaar Ministerie stelt dat Borsato de grenzen heeft overschreden toen het meisje vijftien jaar oud was.
De verdediging betwist dit krachtig en spreekt van een onbetrouwbare verklaring, die in de loop der jaren meerdere keren zou zijn aangepast. Advocaten van Borsato stellen dat er sprake is van beïnvloeding door de moeder van het meisje en dat de aangifte is gedaan uit rancune en frustratie. De verdediging noemt de werkwijze van het OM “onzorgvuldig” en “tunnelvisie-achtig”.
Tijdens zijn laatste verklaring liet Borsato weten dat hij volledig heeft meegewerkt aan het onderzoek. Hij benadrukte dat hij nooit gebruik heeft gemaakt van zijn zwijgrecht en dat hij elke vraag eerlijk heeft beantwoord. “Ik heb niets te verbergen,” zei hij met gebroken stem. “Ik heb mijn hele leven open en eerlijk geleefd. Wat hier over mij is geschreven, voelt als een nachtmerrie waar ik niet uit kan ontwaken.”
Zijn woorden klonken eerder wanhopig dan defensief, alsof hij nog één keer wilde laten zien dat hij een mens is van vlees en bloed, niet slechts een naam in een rechtszaak.
Naast zijn kritiek op het OM, uitte de zanger ook zijn frustratie over de rol van de media. Volgens hem is zijn reputatie bewust beschadigd door suggestieve berichtgeving en het lekken van vertrouwelijke documenten. “Ik ben al veroordeeld in de publieke opinie, nog vóórdat er een rechterlijk oordeel is geveld,” zei hij scherp.
Hij sprak over de “vernietigende kracht van roem” en hoe snel een imago dat in decennia is opgebouwd, in enkele dagen kan worden vernietigd. Hij beschreef de afgelopen jaren als een periode van angst, schaamte en isolement, waarin zelfs mensen uit zijn directe omgeving afstand namen.
De zitting werd gekenmerkt door een geladen sfeer. Nabestaanden, journalisten en oud-collega’s waren aanwezig, terwijl Borsato zich zichtbaar probeerde te beheersen. Op sommige momenten kon hij zijn tranen nauwelijks bedwingen, vooral toen hij sprak over zijn gezin en de gevolgen van de zaak voor zijn kinderen.
“Mijn naam is bezoedeld, mijn werk is stilgevallen, maar wat het meest pijn doet is dat mijn kinderen dit moeten meemaken,” zei hij. Die woorden hingen lang in de zaal, alsof niemand precies wist hoe daarop te reageren.
De verdediging benadrukte dat de waarheid complexer is dan wat nu in de media wordt weergegeven. Volgens hen is er onvoldoende bewijs om tot een veroordeling te komen, en hebben deskundigen fouten gemaakt bij de interpretatie van verklaringen en berichten.
Het Openbaar Ministerie blijft daarentegen bij haar standpunt dat de aangifte geloofwaardig is en dat het onderzoek zorgvuldig is uitgevoerd. De rechtbank zal de komende weken de argumenten bestuderen voordat op 4 december 2025 de uitspraak volgt.
Wat er ook besloten wordt, het proces tegen Marco Borsato laat diepe sporen na. Niet alleen in zijn persoonlijke leven, maar ook in het vertrouwen dat het publiek ooit in hem had. De man die jarenlang miljoenen ontroerde met zijn muziek, lijkt gevangen tussen het verleden en het oordeel dat over hem zal worden uitgesproken. Zijn laatste woorden — vol emotie, wanhoop en hoop tegelijk — klonken als een oproep tot begrip, of op zijn minst een kans om gehoord te worden. Of dat hem genoeg zal zijn om zijn naam te zuiveren, zal de toekomst moeten uitwijzen.
